Richard Barham Middleton (1882 - 1911)

28.10.1882 Staines, Middlesex
01.12.1911 Brussel

Middelton volgde zijn opleidingen aan vier verschillende publieke scholen. Deed wel wat cursussen aan de universiteit te Londen en verdiende de nodige certificaten in Wiskunde, scheikunde & Engels nadat hij geslaagd was voor de toelatingsexamens van zowel Oxford als Cambridge. Maar zou er nooit echt studeren. Daarvoor in de plaats werkte hij als klerk op het kantoor van een verzekeringsmaatschappij. Maar na zes jaar (1901-1907) nam hij ontslag daar hij er nauwelijks enige voldoening aan ontleende. Maar zat nu wel zonder inkomen, daar de geschriften die hij in verschillende kranten en bladen had weten te publiceren hem nauwelijks iets hadden opgeleverd.

Was lid van een groep die zich The New Bohemians noemde & elkander ontmoette in The Prince's Head. Alwaar hij onder andere kennis maakte met Hillaire Belloc, G.K. Chesterton & Arthur Machen. Onduidelijk is het hoe hij zich in deze periode in leven hield, aangezien er geen melding wordt gemaakt van wat voor inkomen / baan dan ook.

In 1911 verbleef hij in Brussel, alwaar hij in een briefje aan zijn vriend Henry Savage schreef "Going adventuring again" om vervolgens zelfmoord te plegen door inname van Chloroform. Hij werd te Belgie begraven. Swinburne, Downson & Symons waren zijn grote voorbeelden.

1912 Poems & songs
1912 Ghost ship & other stories
1923 The day before yesterday (essays)
1924 The district visitor (toneel)
1929 Letters to Henry Savage
1932 The pantomime man

ON A DEAD CHILD by Richard Barham Middleton

Man proposes, God in His time disposes,
And so I wander'd up to where you lay,
A little rose among the little roses,
And no more dead than they.

It seemed your childish feet were tired of straying,
You did not greet me from your flower-strewn bed,
Yet still I knew that you were only playing -
Playing at being dead.

I might have thought that you were really sleeping,
So quiet lay your eyelids to the sky,
So still your hair, but surely you were peeping;
And so I did not cry.

God knows, and in His proper time disposes,
And so I smiled and gently called your name,
Added my rose to your sweet heap of roses,
And left you to your game.