Raymond Radiguet werd geboren op 18 juni 1903 te Parc de Saint Maur & overleed twintig jaar oud aan tyfus op 12 december 1923 te Parijs.
Schreef op zijn veertiende reeds de gedichten die het waard waren in bloemlezingen opgenomen te worden. In 1918 arriveerde hij op vijftienjarige leeftijd te Parijs, zwierf wat op straat rond & probeerde onderdak te vinden bij kunstenaars die hem ook maar enigszins goedgezind waren. Werd door de dichters Max Jacob & Jean Coctea opgevangen & geïntroduceerd in het literaire wereldje. zo werden er al snel gedichten van hem gepubliceerd in sic. Ondanks alle nieuwe bewegingen van dat moment in Parijs, wenst Radiguet zich vast te houden aan de meer klassieke traditie binnen de poëzie. Voornamelijk het achttiende eeuwse neo classisisme. Later zou dit door Cocteau weer in de mode gebracht worden. Radiguet wilde niets liever dan volwassen zijn & gaf zich op zijn vijftiende dan ook uit voor achttien. Hij debuteerde in 1920 met Les Joues & feu (poezie) Het boek werd in een luxe editie gepubliceerd met vier etsen van Jean Victor Hugo. In datzelfde jaar verhuisde hij naar het visserdorpje Casqueiranne nabij Toulon & later naar Piquey, alwaar hij verschillende gedichten schreef en aan zijn eerste romane begon te werken.
1921 - Devoirs de vacances (poëzie brochure met illustraties van Irene Lagut, werd door Editions de la Sirene gepubliceerd)
1921 - Les Pelicans (toneelstuk) (gepubliceerd in zeer beperkte oplagen)
1923 - Le diable au corps - de publicatie van dit boek was een groots succes - zowel voor als tegenstanders waren het er over eens, dat zo'n schrijftalent maar een paar keer per eeuw voorbij komt - Een boek dat vandaag de dag nog steeds gelezen wordt. Men kan dan ook niets anders zeggen, dan dat het hier om een klassieker, een meesterwerk gaat.
Later dat jaar liep Radiguet tyfus op in Parijs, kort daarop overleed hij.
Enkele dagen voor zijn dood vertelde hij een vriend "luister, ik heb je iets verschrikkelijks te vertellen, in drie dagen tijd wordt ik doodgeschoten door de soldaten van God". Hij stierf één dag voor op schema.
1924 - le bal du comte dórgel (postuum) - dit boek werd wederom zeer goed ontvangen.
The language of the flowers or the stars
I stayed for a while in a house together with twelve young
girls, each of whom resembled a month of the year. I
could dance with them, but that was my only privelege;
even the right to talk was refused me. One rainy day, to take
my revenge. I presented each of them with flowers brought
back from farr-off lands. T o a few of them, my motive was
plain. After they died, I dressed up as a bandit to intimidate
the others. They deliberately ignored my costume. When
summer came, we all went for walks outdoors. We'd count
the stars, each of us using his own method. When I counted
one too many. I kept silent.
Should the rainy season have ended by now? The sky
draws shut once more. Your ears aren't so finely attuned.
© Raymond Radiguet
(vertaald door Alan Stone)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten