Boris Bogatkov 1922 - 1943

Boris Andreyevich Bogatkov werd in september 1922 geboren te Achinsk. Zijn beide ouders waren onderwijzer. Toen Boris 10 jaar oud was overleed zijn moeder, waarna hij door een tante werd opgevoed. Hij studeerde in Achinsk, Krassnoyarsk & Novosibirsk. Als kind koesterde hij al een passie voor poëzie & de tekenkunst. Hij las veelvuldig de werken van dichters als Poesjkin, Lermontov, Mayakowsky, Bagritsky (die hier binnenkort behandelt zal worden) & Aseyev. In 1938 won hij jeugdpoezieprijs voor zijn gedicht "gedachten aan de rode vlag". Hij werkte als arbeider aan de aanleg van de Moskouse metro en volgde 's avonds colleges aan het literaire instituut Gorky.

Bogatkov nam dienst aan het begin van de patriotische oorlog. Tijdens een Duits bombardement liep hij een shock op en werd wegens zijn gezondheid ontslagen. In 1942 keerde hij terug naar Novosibirsk alwaar hij verschillende oorlogsgedichten publiceerde in lokale kranten en tijdschriften. Maar de oorlog bleef trekken en hij wilde er willens en wetens weer actief aan deelnemen. Uiteindelijk kwam hij bij een Siberische Divisie van vrijwilligers. Aan het front bleef hij verzen schrijven en componeerde een lied voor de divisie.

Op 11 augustus 1943 sneuvelde hij gedurende de slag om Gnezdilovskaja (een heuvel)

AT LAST

A suitcase maybe a yard in length,
A mug, a spoon, a knife, a mess-tin - all
These things I bought and stored up in advance
So that I would be ready when they called.
How eagerly I waited! At last
I had the longed-for papers in my hands!
My childhood days flew by so fast
Spent in school and summer camps.
With hands as tender as a girl's our youth
Caressed us softly, took us in her arms,
But now our youth glints with the steel
Of its cold bayonets across the lines of war.
Our youth has ordered us into the fire
To fight for everything that we hold dear.
And I, too, hasten to be with my comrades,
Those who have attained their manhood here!

1941

vertaald door Ronald Vroon