Casimiro Jose Marques de Abreu werd als zoon van Jose Joaquim Marques de Abreu, een portugese zakenman & D. Luiza Joaquina das Neves op 4 januari 1839 geboren te Barra de Sao Jao in de Provincie Rio de Janeiro. Hij doorliep de basisschool te Nova Friburgo alvorens het gezin verhuisde naar Rio, alwaar hij op dertien jarige leeftijd bij zijn vader ging werken.
In 1853 vertrok hij per zeilboot naar Portugal, alwaar hij in contact kwam met de intelligentia van die dagen, en het grootste deel van zijn oeuvre zou componeren. In 1856 verscheen te Lissabon zijn stuk Camoes e o Jaú op de planken, snel daarna zou het overigens ook in boekvorm het levenslicht zien.
In 1857 keerde hij terug naar Brazilië, om aan de slag te gaan in het warenhuis van zijn vader, maar bleef nauw betrokken in het boheemse leven. Hij schreef voor verschillende kranten en raakte bevriend met onder andere Machado de Assis. Trad in deze periode eveneens toe tot de Braziliaanse academie voor de letteren.
Leidend aan TBC, trok hij zich terug op de boerderij van de familie te Indaiacu, waar hij trachtte te herstellen van zijn ziekte. In 1859 publiceerde hij zijn verzamelde gedichten onder de titel "As Primaveras".
Hij stierf op 16 oktober 1860 op een boerderij nabij zijn geboortestad.
Casimiro de Abreu was een van de meest populaire dichters van zijn tijd, een status die hij in het hedendaagse Brazilië overigens nog steeds heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten