Aan eenen vroegeren vriend
Waarom zijn wij geen vrienden meer!
ik kan zo moeilijk u vergeten...
wij hebben toch zo meen'gen keer
lange uren gul bijeen gezeten.
Terwijl wij in elkanders hart,
met meer dan broederlijk vertrouwen,
onz' hope stortten en onz' smart,
al wat 't geweten in kan houen.
Wij hebben toch zo vaak getween
een fijne pint... te veel genomen,
en zijn zo dikwijls, slap ter been,
van 't bierhuis samen weergekomen.
Wij hebben toch zoo menigmaal -
o verre reeds vervlogen dagen ! -
voor 't heilig recht der moedertaal
te gaar een kloeken slag geslagen.
O als ik aan dat alles denk,
dan vraag ik m' af, (en 't is m' of 'k weene!)
kan 't mooglijk zijn, dat op een wenk
zoo'n vriendschap in een'ziel versteene?
uit : Liedjes en andere verzen (1869)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten