Adrien Bertrand werd geboren op 4 Augustus 1888. Na zijn studie vertrok hij naar Parijs, alwaar hij werkzaam was als journalist voor onder andere Paris-Midi & L'Homme libre.
In 1908 richtte hij het literaire tijdschrift Les Chimeres op, waarin hij naast zijn socialistische propaganda ook verschillende surrealistische gedichten publiceerde. Verder redigeerde hij werk van Verlaine, schreef kritische biografieen en lyrische poezie. Hoewel Bertrand een overtuigd pacifist was, twijfelde hij bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog geen seconde om het leger in te gaan en zijn vaderland te dienen.
Na enkele maanden (volgens de overleveringen op zeer heroische wijze) aan de frontlinie te hebben gediend, wordt Bertrand eind oktober 1914 getroffen door een granaatscherf. Hij werd verschillende malen geopereerd maar zou uiteindelijk op 18 november 1917 te Grasse alsnog bezwijken aan zijn verwondingen. In die laatste periode van zijn leven schreef hij naast poezie ook enkele romans en een verhalenbundel, met eigenlijk slechts één onderwerp: de oorlog.
zijn oeuvre:
* Les Soirs ardents. Cadences et rythmes, 1908
* Les Jardins de Priape, 1916
* L'Appel du Sol, 1916 - (roman, waarmee hij de Prix Goncourt zou winnen)
* L'Orage sur le jardin de Candide, 1917 (verhalenbundel)
* La Victoire de Lorraine, 1917
* Le Verger de Cypris, 1918
* Sonnets sur la Nature, 1923
In 1908 richtte hij het literaire tijdschrift Les Chimeres op, waarin hij naast zijn socialistische propaganda ook verschillende surrealistische gedichten publiceerde. Verder redigeerde hij werk van Verlaine, schreef kritische biografieen en lyrische poezie. Hoewel Bertrand een overtuigd pacifist was, twijfelde hij bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog geen seconde om het leger in te gaan en zijn vaderland te dienen.
Na enkele maanden (volgens de overleveringen op zeer heroische wijze) aan de frontlinie te hebben gediend, wordt Bertrand eind oktober 1914 getroffen door een granaatscherf. Hij werd verschillende malen geopereerd maar zou uiteindelijk op 18 november 1917 te Grasse alsnog bezwijken aan zijn verwondingen. In die laatste periode van zijn leven schreef hij naast poezie ook enkele romans en een verhalenbundel, met eigenlijk slechts één onderwerp: de oorlog.
zijn oeuvre:
* Les Soirs ardents. Cadences et rythmes, 1908
* Les Jardins de Priape, 1916
* L'Appel du Sol, 1916 - (roman, waarmee hij de Prix Goncourt zou winnen)
* L'Orage sur le jardin de Candide, 1917 (verhalenbundel)
* La Victoire de Lorraine, 1917
* Le Verger de Cypris, 1918
* Sonnets sur la Nature, 1923
Geen opmerkingen:
Een reactie posten