Over de jeugd van Asatiani heb ik vooralsnog weinig kunnen vinden.
In 1937 maakte hij opeens zijn opwachting met een goed ontvangen bundel. Poëzie die geheel geschoond was van enige vorm van Ideologie, wat toch vrij uitzonderlijk was voor die periode in de Russische (Georgische) literatuur.
In de oorlogsjaren was het daarentegen wel gebruikelijk dat Sovjet dichters werd opgedragen odes te schrijven over vroegere veldslagen. Asatiani legde zich toe op de 18e eeuwse slag van Aspindza met onevenaarbare dramatiek, maar officiële Georgische afkeuring beperkte de druk tot slechts 10 exemplaren. Lange tijd zou hij binnen de Georgische literatuur geen opponent van betekenis ontmoeten. Hij stierf in de tweede wereldoorlog, maar de toedracht is onbekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten