Krastyo Hadzhiivanov werd geboren op 25 december 1929 te Kapatovo in Bulgarije.
Gedurende de tweede wereldoorlog sloot Hadzhiivanov, slechts veertien jaar oud, zich aan bij het verzet . Hij was betrokken bij het smokkelen van wapens naar groepen verzetsstrijders die zich verschanst hadden in Grieks Macedonië. Een taak die hem ondere andere blootstelde aan Duitse checkpoints & mijnenvelden.
Na de bevrijding van Bulgarije op 9 september 1944, kreeg Hadzhiivanov van de nieuwe Communistische overheid het aanbod om literatuur te gaan studeren in Moskou. Hij weigerde dit echter met de woorden dat Moskou hem te dicht bij Siberië lag.
Lokale Communistische autoriteiten zagen Hadzhiivanov als een bedreiging en hij werd dan ook vervolgd voor zijn democratische en humanistische overtuigingen. Zo werd het hem onmogelijk gemaakt verder te studeren en werd hij uiteindelijk onder zeer slechte omstandigheden te werk gesteld in de uraniummijnen te Seslavci. Tijdens een staking in de mijnen werd één van zijn vrienden in koele bloeden vermoord.
Hadzhiivanov slaagde er in om te ontsnappen en deed een poging om illegaal de grens met Griekenland over te steken.
Op 27 juni 1952 werd hij echter in een hinderlaag gelokt en door grenswachten om het leven gebracht. Slechts tweeentwintig jaar oud. Zijn lichaam werd in één van de moerassen rondom de rivier de Struma gedumpt.
De poezië van Hadzhiivanov wordt nog geregeld aangehaald op manifestaties, en elk jaar op 27 juni worden er op de plek waar hij om het leven kwam bijeenkomsten georganiseerd.
Hoewel hij reeds op zijn zesde begonnen was met het schrijven van poëzie, zou het nog tot 1996 duren alvorens zijn werk in Bulgarije gepubliceerd werd. Verschillende (nieuwe) bundels zouden hierop volgen.
Jammer genoeg ben ik nog geen vertalingen van zijn werk tegengekomen, maar mochten die nog boven water komen, dan zal ik die hier zeker nog toevoegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten