Jean Pierre Calloc'h werd geboren op 21 juli 1888 op Groix, een eilandje voor de Bretonse kust als zoon van een visser (die in oktober 1902 zou komen te overlijden)
Calloc'h droomde er als kind van om Rooms-Katholiek priester te worden en studeerde aan de seminaries van Auray (1900) en Vannes (1905) maar werd gedwongen zijn droom te laten varen toen er bij zijn twee zusters en jongere broer tekenen van geestelijke stoornissen werden geconstateerd.
Hierop ging hij als leraar aan de slag in verschillende steden, waaronder Parijs. In deze periode begon hij met het schrijven van gedichten en artikelen die onder zijn pseudoniem Yann-Ber Kalloc'h in verschillende regionale Bretonse kranten zouden verschijnen.
Gedurende de eerste wereldoorlog meldde hij zich aan bij het Franse leger en sneuvelde op 10 april 1917 nabij Urvillers
Zijn literaire werken die hem een belangrijke plaats op zouden leveren binnen de Bretonse literatuur, bestaan uit een verzameling gedichten die in 1925 door zijn vriend Pierre Mocaer werden uitgegeven. Deze verzameling bevat onder andere het beroemde gedicht "zo Ganet kreiz ar e mor" (Ik werd geboren in het midden van de zee). In het grootste deel van deze gedichten, klinkt een diep katholiek geloof door, als ook een liefde voor zijn moedertaal en de hoop dat Bretagne ooit onafhankelijk zou worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten